Vaker schreef ik hierover. Ze. Je ziet op zoveel plekken op internet beweringen die echt niet voor iedereen met autisme opgaan. Zoals deze:
ZE hebben hebben geen empathie.
ZE kunnen geen sociaal contact onderhouden.
ZE denken alleen aan zichzelf.
ZE kunnen geen relatie hebben en onderhouden.
Online kom ik nog veel meer generaliserende uitspraken tegen die vast en zeker op de autistische ex, de autistische buurman of de autistische wie dan ook van iemand die zoiets schrijft van toepassing zijn, maar daarmee is het nog geen in beton gegoten standaard voor anderen. Ken je 1 persoon met autisme die geen relatie kan onderhouden, dan zegt dat iets over die ene persoon en die ene relatie. Gedraagt je autistische buurman zich onmogelijk, dan zegt dat iets over je buurman en zijn situatie, niet over iedereen met autisme.
Andersom zie je soms ook dat mensen alle neurotypische partners over 1 kam scheren. Dat vind ik net zo onterecht. Als jouw partner zich niet in jou en jouw autisme wil verdiepen, betekent dat niet dat elke niet-autistische partner dat niet doet. Ik doe dat dus wel! En met mij zoveel meer partners die hun autistische partner wél horen, zien en proberen te begrijpen. Zoveel stellen die er alles aan doen om elkáár beter te begrijpen. Elke relatie is een wisselwerking tussen 2 partners. Je zult je samen moeten willen en moeten kunnen inzetten. Iedere partner, met of zonder autisme, draagt bij aan het laten slagen of mislukken van een relatie.
Ik weet dat niet iedereen is zoals mijn man. Met empathie. Met groot verlangen naar sociaal contact. Mijn man die eerder aan mij denkt dan aan zichzelf. Mijn man kan een relatie onderhouden en we hebben samen onze verschillen leren kennen. We zijn natuurlijk niet zomaar al ruim 37 jaar samen. En echt, hij is écht autistisch. Mensen durven dat ook gerust te betwijfelen omdat wij het samen redden. Dat mensen dan twijfelen aan autisme zegt al heel veel…
Laten we een beetje liever zijn voor elkaar. Wat minder naar de ander wijzen. Met wat meer begrip over en weer komen we verder dan met het plakken van een persoonlijke ervaring op een hele groep mensen waarvan velen net zo welwillend en hardwerkend zijn als jijzelf.
Ook kan er een combinatie met andere diagnoses zijn, waardoor bepaalde dingen onterecht aan autisme worden toegeschreven terwijl het in basis ergens anders vandaan komt. Of wat dacht je van bijvoorbeeld alcoholmisbruik? Afschuwelijk hoor, als je partner dagelijks drinkt en jij daar de dupe van bent, maar de gevolgen daarvan kun je dan niet enkel als autistisch gedrag zien.
Ieder persoon en iedere relatie is uniek. Er spelen zoveel factoren mee. Je kunt het daarom in mijn ogen nooit over ZE hebben en daarmee alle partners of iedereen met autisme op 1 hoop kieperen.
Ik begrijp overigens prima dat ‘Ze’ in spreektaal niet altijd zo letterlijk bedoeld wordt. Ik weet daarentegen ook dat mensen soms bewust personen met autisme willen neerhalen, puur omdat een ex een hork was. Als je door 1 persoon met autisme bent gekwetst, hoef je niet een hele groep te haten. Ik vind het afschuwelijk als alle partners of kinderen met autisme daardoor in een hoek gezet worden. Ja ook over kinderen lees ik soms afschuwelijke statements. Kinderen! Kinderen die de wereld nog in moeten…
Autisme kan een serieuze rol in je relatie, je gezin of in je omgeving spelen en het kan erg ingewikkeld zijn. Ik weet dat maar al te goed, want ook wij lopen tegen moeilijkheden en beperkingen aan. Ik wil de problemen die er kunnen zijn zeker niet ontkennen, maar alsjeblieft, laten we ook niet alles en iedereen over dezelfde negatieve kam scheren.
-Jolanda Hoenjet-de Jong-