Hoe fijn kan het zijn om te delen met mensen die begrijpen wat je bedoelt. Mensen die zonder te oordelen snappen waar je het over hebt, of als ze het niet herkennen, evengoed niet oordelen. Mensen die je niet met meewarige blikken aankijken of dingen zeggen als “Ach, iedereen heeft wel een beetje autisme” of “Heeft je partner autisme? Dan kun je beter maken dat je wegkomt”. Het wordt helaas zo makkelijk gezegd… Als je dit soort opmerkingen maar vaak genoeg hoort, dan laat je het vanzelf om nog iets tegen iemand te vertellen. Relaties waarin autisme speelt, zijn vaak niet probleemloos, het is dus juist belangrijk om ergens te kunnen praten.
Eén van de krachten van Facebook is dat je mensen in soortgelijke situatie kunt vinden in specifieke groepen. Zo zijn er bijvoorbeeld groepen speciaal voor partners van iemand met autisme. Zelf zette ik ook zo’n groep op. Dit is uitgegroeid tot een fijne plek waarin partners online het gesprek met elkaar aangaan. Niet als in Ren-weg!, maar als in samen zoekend naar mogelijkheden om de relatie te verbeteren. Met respect voor onze partners.
Ik organiseer vanuit deze groep ook regelmatig een meeting voor partners-van. Dat doe ik in het restaurant van een relatief rustig tuincentrum aan de rand van Utrecht. We drinken wat, wie wil kan lunchen, we lachen en we voeren serieuze gesprekken. Ik kan het iedereen aanraden. Elkaar op een positieve manier steunen, elkaar horen, jezelf gesteund en gehoord voelen. Op een ontspannen manier in contact met elkaar. Een paar uurtjes JIJ.
Gisteren was er voor het eerst een koppelmeeting. Zoals de naam al zegt, een meeting voor koppels. Eén partner met, één partner zonder autisme. Stellen die allemaal graag samen verder willen. En jeetje, wat was dát fijn! Met 6 koppels, komend vanuit Friesland tot België, zaten we heerlijk buiten op het terras in het zonnetje en zijn het gesprek met elkaar aangegaan. Elkaar vragen hoe een ander iets doet, herkenning vinden, praten over het vinden van hulpverlening, over onze gezinnen, werk, hobby’s, van alles kwam voorbij. Open en eerlijk. Niemand die iets gek vond.
Niks gepland en geen agenda, het gebeurde volledig natuurlijk. Vanzelf ontstonden er kleinere groepjes in de groep. Soms werd van plaats verwisseld om bij een onderwerp aan te kunnen sluiten. Het liep gewoon soepel. Ook waren er momenten waarin we met z’n twaalven spraken over 1 onderwerp en naar elkaar luisterden. Heel bijzonder ook om te ervaren dat er zoveel respect over en weer was. Van iedereen naar iedereen. Autisme of niet, we luisterden naar elkaar. Wat een mooie gesprekken! Het is zo goed bevallen dat ik meteen bezig ben een nieuwe koppelmeeting op te zetten!
Bijzonder ook om te zien dat mijn man op een verjaardag of feestje liefst een plekje naast mij zoekt, maar gisteren gewoon tussen 2 andere mensen een stoel koos. Waar hij na een verjaardag vaak ‘ziek’ thuiskomt en ‘s nachts op migraine of op z’n minst ernstige hoofdpijn kan rekenen, had hij nu nergens last van. Hij praatte en lachte, net als iedereen die er was. Echt, zo bijzonder dat een groep van 12 mensen hem dan toch lukt, terwijl kleinere groepjes al snel teveel zijn. Het is dat je elkaar begrijpt en je je autistische zelf mag zijn. Je hoeft je niet niet-autistisch voor te doen. Denk ik… In andere settings doet hij dat onbewust vaak wel en wordt er meer verwacht.
Om 5 uur moesten we weg omdat het tuincentrum ging sluiten. Daarna nog met 4 koppels tot half 6 ons gesprek voortgezet op het parkeerterrein. Toen moesten we echt afbreken omdat de hekken dichtgingen. Om 1 uur beginnen en dan om half 6 eigenlijk nog niet uitgepraat zijn, het zegt genoeg…
Dit idee voor een koppelmeeting ontstond spontaan nadat ik vorige maand reageerde op de vraag van een partner in de groep. Ik pakte het op, werkte het uit en gisteren was het dus zo ver. Iedereen kan zoiets organiseren. Probeer gewoon eens ergens een oproepje te doen, reserveer op een rustige plek een tafel en ervaar het.
Dank aan alle stellen die er waren en die zich open hebben durven stellen!
Dankjewel ook https://noordertuin.nl! Fijn dat het bij jullie altijd weer mogelijk is om op ontspannen manier met een groep samen te komen. Fijn hoe jullie flexibel inhaken en er zoveel mogelijk is!
-Jolanda Hoenjet-de Jong-